Omówienie publikacji dr. Goniewicza

Jakiś czas temu obiecałem komentarz do pracy znanego niektórym starszym czytelnikom dr. Macieja Goniewicza.
Praca ta, nosząca tytuł „Poziomy nikotyny w papierosach elektronicznych” (w linku PDF w jęz. angielskim) ukazała się w kwietniu 2012 w czasopiśmie Nicotine & Tobacco Research.
Na początku autorzy opisują ogólnie e-papierosa. Starają się to zrobić zgrabnie, ale niestety przytrafia im się dość niemiła wpadka, ponieważ określają go jako „plastic device”, czyli „urządzenie plastikowe”. No cóż… można i tak.
Celem pracy było zbadanie ilości nikotyny dostarczanej przy pomocy e-p do organizmu. W tym celu wykorzystano urządzenie skonstruowane na Politechnice Łódzkiej, nazwane „palaczbotem”. Jest to automat imitujący palenie papierosa, a pierwotnym jego zadaniem było badanie palenia analogów, co jest o tyle istotne, że (jak każdy z chmurzących wie) chmurzenie odbywa się zdecydowanie inaczej niż palenie.
Co prawda badacze mieli w założeniu dostosowanie działania maszyny do warunków rzeczywistych, ale analiza, którą wykonali, dała moim zdaniem dziwne wyniki. Średnia długość zaciągnięcia się wynosi u nich 1,8 sekundy. Nie wiem jak Wy, ale ja zaciągam się zdecydowanie dłużej.
Zasysana mgiełka była następnie przepuszczana przez płuczkę, której zadaniem było absorbowanie nikotyny. Zawartość nikotyny analizowano metodą chromatografii gazowej zgodnie ze znanymi standardami/metodami analitycznymi. Pewne zdziwienie budzi jednak precyzja pomiarów, szacowana na 18%. Spora, jak na standardową metodę analityczną.
Badane były też zawartości nikotyny w świeżych kartridżach, aby sprawdzić zgodność z deklaracją producentów.
No to może kilka słów o wynikach. Jest ich sporo, niektóre całkiem interesujące. Z badań wynika, że pojedyncze zaciągnięcie się dostarcza od ok. 2 do 50 μg nikotyny. Co oznaczają te liczby? Jeśli uznamy, że równoważnikiem jednego papierosa jest 15 zaciągnięć, to znaczy, że wchłaniamy w tym czasie od 0,025 do 0,77 mg nikotyny. Dla analogów liczby te są wielokrotnie większe – 1,54-2,69 mg. To jest bardzo dobra sprawa! Co więcej, z badań wynika, że tak naprawdę tylko 50-60% nikotyny zawartej w kartridżu dociera do organizmu. To kolejny pozytywny dla nas wynik.
Zaskakujące są dla mnie wyniki badania zawartości nikotyny w oryginalnych kartridżach i butelkach z płynami (Tabela 2). Wynika z nich, że często nawet sztandarowi producenci (np. Janty) potrafią mieć zawartość nikotyny zaniżoną o 70%, chociaż rekordzistą jest firma Trendy (oznakowanie – 18 mg, znalezione – 2 mg). Cieszyć natomiast może fakt, że w żadnej zerówce nie znaleziono nikotyny.
Reasumując – pomimo pewnych błędów metodycznych badanie jest naprawdę ciekawe, a wyniki mogą być dla nas całkiem interesujące. Miejmy nadzieję, że panowie nie spoczną na laurach i niebawem dostaniemy kolejne porcje wyników.
Może też inne ośrodki naukowe włączą się w podobne badania. Jest na to szansa, skoro dotację na omawianą publikację wysupłało ze swojej kieszeni Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.