Marzenia Starego Chemika na 2014 rok

Przygotowując się do napisania tego tekstu sięgnąłem wstecz, do pierwszych opublikowanych marzeń. Było to 3 lata temu, w grudniu 2010 roku. Okazuje się, że część z nich (mniejsza) spełniła się, natomiast wiele nadal pozostaje niespełnionych.
Mamy już coraz więcej badań wpływu e-papierosów na zdrowie, coraz lepiej wygląda też oznakowanie buteleczek z płynami (pomimo ostatnich doniesień o zatrzymaniu liquidów w woj. pomorskim). Nie najgorzej wygląda też współpraca dystrybutorów z końcowymi użytkownikami. Większość poważnych firm prowadzi też standardowe badania swoich płynów. Cieszy też to, że na rynku mamy coraz więcej liquidów produkowanych tutaj, w Polsce.
No ale już wtedy marzyłem sobie, że w końcu zacznie być realizowany pomysł jednolitego systemu norm chemicznych i bakteriologicznych, jakim powinny podlegać liquidy. Jak wiecie, nawołuję do tego od samego początku. Może więc w końcu, w 2014 roku, coś się w tym temacie ruszy? Myślałem, że kwestia bezpieczeństwa znajdzie się wprost w dyrektywie tytoniowej. A jednak…
A przecież w zasadzie wszystko jest już poukładane, normy z grubsza są znane. Wystarczyłoby, aby reprezentanci firm skonsultowali się, uzgodnili szczegóły i podpisali coś na kształt brytyjskiego „Industry Standard of Excellence”. Wygląda jednak na to, że nawet to zostawiamy do decyzji tych, którzy mało się na tym znają.
Marzę też sobie o tym, aby w sprawach dotyczących prawa e-papierosowego eurokraci jednak się opamiętali i wysłuchali głosu specjalistów, a nie wyciągali pomysłów z kapelusza. To samo dotyczy naszych krajowych legislatorów. Przypominam – spotkamy się przy urnach, a wybory za pasem!
Jest już stowarzyszenie STEP – zrzeszające część dystrybutorów e-papierosów i płynów. Byłoby fajnie, gdyby przystąpiło do niego więcej firm będących na rynku – wtedy byłaby szansa, że nasz głos będzie mocniejszy, a co za tym idzie – lepiej słyszalny.
Nadal niestety nie udało się powołać typowego stowarzyszenia konsumenckiego (np. podobnego do brytyjskiego ECCA), a więc zrzeszającego użytkowników e-papierosów. A miałoby to naprawdę sens, szczególnie teraz gdy trwają boje o kształt unijnej dyrektywy tytoniowej, a szczególnie osławionego artykułu 18. Czy naprawdę nie znajdzie się kilku ludzi, którzy zabraliby się za takie działanie? Podobno mamy w Polsce prawie milion użytkowników e-fajek. Do założenia stowarzyszenia wystarczy 15 osób – to ledwo 0.015 ‰ tej liczby. Oby nie było tak, jak w starym medycznym dowcipie, że internista dużo wie a mało robi, chirurg mało wie, a dużo robi, a patomorfolog dużo wie i dużo robi, ale… za późno.

I jeszcze na sam koniec – marzę sobie, aby za rok było jeszcze więcej ludzi po jasnej stronie mocy, a w mediach traktowano e-papierosy uczciwie. Tylko tyle i aż tyle.