Wspomnienie o podrobach z kaczki i łzach Nerona czyli homeopatia na Uniwersytecie Medycznym

Odchodzę na moment w tym wpisie od tematyki e-papierosowej, ale po prostu jako absolwent kierunku ścisłego nie mogę przejść obojętnie obok wiadomości, która ostatnio mnie poruszyła. Chodzi o ruszający właśnie na Śląskim Uniwersytecie Medycznym kierunek podyplomowy – Homeopatia w medycynie niekonwencjonalnej i farmacji. Patrzyłem i przecierałem oczy ze zdumienia… Oto w XXI wieku na państwowej uczelni można zacząć się kształcić w zakresie przedmiotu, który mógłby być nauczany w szkole magii. Nie wiem tylko czy czarnej czy białej.
Dość szybko zareagowała Naczelna Izba Lekarska, pisząc do pani minister nauki oraz rektora SUM. Magnificencja odpowiedział na ten list, ale ta odpowiedź brzmi, moim zdaniem, nieco kuriozalnie. O odpowiedzi pani minister Kolarskiej-Bobińskiej na razie nic nie słychać, ale zapewne będzie musiała też ustosunkować się do tej sprawy.
Wiem, że homeopatia ma swoich zwolenników. Niektórzy pod przysięgą stwierdzą, że „u nich/dzieci/zwierzaków zadziałało”. Rzecz w tym, że homeopatia nie należy do tzw. Evidence Based Medicine, czyli leczenia opartego na dowodach. Dowodach naukowych, dodam. Środki homeopatyczne, jak pisze Magnificencja, są oficjalnie dopuszczone jako leki w Polsce. To akurat prawda. Tyle, że te środki mogą być tam wpisywane bez żadnych badań klinicznych, jeśli tylko spełniają pewne warunki (dotyczące głównie stężenia substancji czynnej). Ot tak, boczną furtką. I taniej, zdecydowanie taniej.
Dla ciekawości można też zacytować Kodeks Etyki Lekarskiej, który w art. 57 ust. 1. stanowi, iż „lekarzowi nie wolno posługiwać się metodami uznanymi przez naukę za szkodliwe, bezwartościowe lub niezweryfikowane naukowo„.
Jeśli ktoś chciałby poczytać nieco więcej o (bez)sensie naukowym homeopatii, polecam ciekawy artykuł Ireny Cieślińskiej pt. Homeopatia czyli uzdrawianie wodą… z mózgu. W tekście tym pada m.in. przykład znanego preparatu O*** (celowo nie podaję pełnej nazwy), w którym szansa odnalezienia choćby jednej cząsteczki pierwotnej substancji czynnej jest niewyobrażalnie mała. Wynosi ona 1:10^400 (10 do potęgi 400) – wyobraźnia człowieka jest zbyt mała, aby tę liczbę ogarnąć. Może warto tę liczbę porównać z liczbą wszystkich atomów we Wszechświecie, która wynosi mniej więcej 10^80. Oznacza to, że po to, aby do naszego organizmu dostała się jedna cząsteczka, trzeba by przez niego przepuścić zawartość 10^320 wszechświatów.
W sumie może nawet i dobrze, że tam nie znajdziemy ani jednej cząsteczki substancji czynnej, ponieważ jest nią (mówiąc w skrócie) wyciąg z podrobów dzikiej kaczki.
Zwolennicy homeopatii zapewne zaczną opowiadać o „pamięci wody”, czyli o specyficznym efekcie, w którym woda, w której już nie ma substancji czynnej, zachowuje pamięć, że ta substancja tam była, i właśnie ta „pamięć” powoduje efekt terapeutyczny.
Na całe szczęście nikt nie udowodnił istnienia takiej pamięci, bo jak sobie pomyślę o wodzie, która w mojej toalecie spłukuje „materię miękką i podatną barwy brązowawej” i zapamiętuje ją, a potem jest używana do produkcji homeo, to robi mi się nieco słabo. Wiemy, że woda, którą wykorzystuje się do produkcji środków homeopatycznych, istnieje już od milionów lat. A więc zgodnie z teorią pamięci wody musi ona mieć w sobie zakodowane wspomnienia moczu dinozaurów, potu niewolników budujących piramidy czy też łez Nerona. Ale podobno leczy właśnie wspomnienie o podrobach z kaczki. Zaiste, niezwykła musiała być ta kaczka, skoro aż tak się wryła tej wodzie w pamięć. Muszę powiedzieć, że zdecydowanie wolę wodę, która ma sklerozę.
Ktoś powie – mam pomysł! Trzeba po prostu syntetyzować in situ wodę do produkcji. Zwyczajnie spalać wodór w tlenie i wtedy dopiero kierować do produkcji. A ja na to odpowiem: a co, jeśli to nie woda, ale każdy atom posiada pamięć? Albo każda cząstka elementarna? I na dodatek pamiętają wszystko od czasów Big Bangu. Horrible dictu.
A Magnificencji Rektorowi podpowiem, że trzeba iść za ciosem. Podyplomówka z diagnostyki medycznej wykorzystującej tak zaawansowane techniki jak promienie N, szklana kula, chiromancja czy wróżenie z fusów na pewno będzie się cieszyć olbrzymim powodzeniem. I nawet nie trzeba będzie w budynkach uczelni używać perfum, ponieważ powszechnie wiadomo, że kasa nie cuchnie.

(c) by Mirosław Dworniczak
Jeśli chcesz wykorzystać ten tekst lub jego fragmenty, skontaktuj się z autorem.